Münzevi ýssýzlýðým sukutu enginliðim Tufanýyla boðuþtum kýlýcý kýna sürdüm Sualsiz soluduðum gök berrak zenginliðim Geçmek bilmez kalp aðrým aþk þehrine sur ördüm.
Ruhumda aþklý hançer baðlarýnda diþlenir Gülüþür müjganlarýn zülüflerin ýslanýr Tebcil kýlar oraðý harman yeri düþlenir Deðirmenin seline ezilerek un durdum.
Güneþin parlaklýðý karanlýðý yâr tutmaz Düþürse sarraf yere altýn toprak kir tutmaz Denizlerin incisi ak gerdana fer tutmaz Aþk döþeðim bulutum mavi göðe ant verdim.
Cehalet çukurunda (k)inlerinde boðulur Toprak gülün yarasý al damarlar saðýlýr Kükreyen aslanlarým leþ severler daðýlýr Ozan eli namusu Anadolu’m öz yurdum.