KIRAĞI
Döküldü yapraklar topraða düþtü
Sýla bize gurbet yapraða düþtü..
Düþen yaprak dönmez artýk dalýna
Beden yine candan ýraða düþtü.
Gidenler geriye dönmez, dediler
Hasretin ateþi sönmez dediler
Ayrýlýk bal olsa yenmez dediler
Her zehiri yutmak yüreðe düþtü.
Þaþýrdý mevsimler vakti, zamaný
Yine bize döndü efkâr dumaný
Kimse bulamadý o süt limaný
Gönül tatlý sudan çoraða düþtü.
Gam, kasavet kulun boyunu aþtý
Bu mezarý dost mu, düþman mý eþti?
Gerçek aþýklarýn yolu deðiþti
Dertleri anlatmak çýraða düþtü.
Gönül deryasý çok bulandý taþtý
Çeþm’i giryân oldu, hududu aþtý
Yolcu kaderiyle gezdi dolaþtý
Yolun ucu en son duraða düþtü.
Hicranî’de aldý acýdan payý
Gerdi yine dertler üstüne yayý
Baharý aradý bir ömür boyu
Her sabah üstüne kýraðý düþtü...
Nûriye Akyol 13/11/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.