Biri kalkar gider þimdi, Güneþin çirkin batýþýna karýþýp, Gölgeleri de yutarken ayaklarý, Yalanlara yalakalýkla, Biri gelir oturur yakýn bir kaldýrýma, Yüzünde tüm dünyayý kucaklayan bir edayla, Umutlarý baþtan; farklý bir açýyla yazdýracak biçimde, Biri gelir baðlar acýlarý aþkýn kýyýsýna, Denizci düðümüyle birçok defa, Dalgarý dudaðýndaki çatlaklarýn kenarýnda dindirip, Yoksulluðuna götürür biri; O tebessüm zannettiði serzeniþli halleri, Çiçeklerden yamalý elbisesinin kucaðýna doldurup, Hayaller her bir köþeden renk seçer kendisine, Dokunup bulaþtýrmak için þehrin kimsesizliðine, Ve kimse istemez: Atýp tutmayý becerirken maharetle, Baþka bir kalbin kimsesizliðini!
Biri saçarak gider, ayaðýndaki huzursuz taþlarý etrafa, Bir nimet gibi, Sarýlmak için kenarda istiflediði sevgi emarelerine, kýrýntýlarýna, Aðlamak bir çareye dönüþür bazen, Ya da bir esnemeye; Bir süre sonra soluk almaya kadar... Biri gelir tüm kalabalýða inatla, Yalnýzlýðýný taçlandýrýr, Utangaç, gözlerini kaçýrarak, Kendi yansýmasýndan bile! Çünkü bilir yamacýna iliþtirilen her þeyin: Hayatýndan nefret etmesini saðlayacaðýný! Çünkü hisseder iliklerine kadar, Aþaðýlanacaðýný, çaresizce, Ve tek baþýna omuzlayarak!
Her gelip giden, geçen birisine, Ölümcül bir hastalýk gibi bulaþtýrmalý mý yalnýzlýðý? Anlatýlamayan þeyleri gözlerin içine serpiþtirmeli mi? Bir nebze bile acýmayarak!? Her þeyin gelip de gidebileceði bir yer varmýþ gibi, Mevcut olunan çukura zimmetlenmiþçesine, Sonsuzluða kavuþurken her hatýra, Ve her hatýrayý iþgal eden birileriyle. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.