kemiklerimle kýracaðým beni Martha
uykumda düþersen
saatin kaçtýðý elli liralýk yelkovanla
seni köþedeki duraðanlarýn
sakallý ýþýklarýnda bekliyorum
sakallý pencerelerin içindeyim
her yer sanki parçalanmýþ
yedi elbiseli hava, okyanusla haþir neþir
sanki sevgililer gibi Martha
önlerinde uzanan piyonlardan ev perdelerinde
lak lak martýlarýný söylüyorlar
dilimle duymuyorum onlarý
týmarhanenin arka sokaklarýnda
kaçan ölüleri sayýyorum inzivaya çekilmek için.
inzivaya çekilmiþ bir kuyuda boðuluyorum
içimden bir gökyüzü çýkýyor
birbirimize bakýyoruz
kalbim biraz göz kýrpýyor su oluyorum
okyanustaki masa örtülerinin
esintili gülümsemelerine katlanýyorum
gülümsemelerimden biri
bir karýncayý yoldan alýp çöle yükselen
bir binaya biniyor
aptal mýsýn hemen gel diye sesleniyorum
kulaklarýmla konuþmuyorum onunla
hayýr hayýr eteklerinde açan cam çiçeklerle
su içme diyorum
aðzýndan güneþle bir kuþ kaçýyor içime
güneþte bendim kuþta Martha!
doyum manyaklýðýnda konsey babaanne
ölü duvaðýnda yiyip tükürdü rahim etlerimden
annemle bizi
yetimhane banyo sularýnda
korkmuþ kalbime baskýn yapan
ölü annelerin týrnaklarý atýþlarýmý sývazladý
annemin içinde o n u n ölü elleri var
karanlýkta ekmek kuyularýnda beslediler
b e n i Martha!
yedi yaþýnda Babil’e dönüþtüm.
yüzümdeki ölü Ýbranice yazý tesettüründen
onlarý kaçýran gölge çocuklar var
yüzümdeki boþluk dolmadan
diþlerini belime baðlamayý unutma!
aþaðýda ölü bedenler çizen sýrtlar var.
kemiklerimle kýracaðým beni.
atlama Martha sakýn i ç i m e !
July 30, 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.