annesizce🥀
gece çekmecelerinde kýrýk aynalarla yüzüyorum
týrnaklarýmda batan kemik camlarý çýkarýn
sýrtýmda üç dað ateþ çiçekleri
varlýk yokluk arasýnda uçurumlarý kanatýyor
kana kanla
sessizlik yeminlerini suluyor kayýp bir ruh
ciðerimde ki nefesimi yollayarak
kirpik çýðlýklarýma yoklama çektiriyorum
orada gözlerimin çillerinde
üç arþ kefen bezi ile karþýlaþýyorum
gökyüzü avcýlarýný içiyoruz senfoni kapýsýnda
misafir olan
kirpik pabuçlarýmýzda ki ölü çocuklar
topraktan kopup göðe doðru koþuyor
lav koruyucularý bizi bölüyor
içimizde asýlý duran
yüzlerce insandan oluþan bir bataklýk var
gözyaþlarýmýzýn karanlýk ampulleri konuþtuklarýnda
Martha kalbime bir kaya fýrlatýyor
Rebecca bir okyanusu boþaltýyor kulaklarýma
Ben cesedimi topraktan göðe fýrlatýyorum
öldük mü diyoruz üçümüz birken
üç arþ nefes alýyor
içimizde bir oda
ayaklarýmýz gürültücü ölülerin köprüsünde
kimse görmedi ayaklarýmýzý oraya býraktýðýmýzý
annem içinde kendini emziriyor!
July 16, 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
John ve Ölü Mektup Kasva👣 Gülücük Kuşları Gözlerime Ağlarken Dokun Efruz Dikiş Hû Ya Ali Yeni sevda *Batman* Ateşin İntiharı I- Bedrûd