Bir kuytunun derinliklerinde fýsýldayan, Zamanýn yosunlu yüzeyinde dans eden ýþýk. Bir avuç yýldýz tozunda kaybolan, Seslerin özsüz gölgelerinde dönen renklersin sen.
Sonsuz bir boþluk, bir melankoli döngüsü, Gözlerin sessiz kývrýmlarýnda yerleþen, Gözyaþlarýnýn incelttiði varlýk. Gölgenin ince belirsizliðinde yankýlanýrsýn sen.
Rüzgarýn karanlýk dokularýnda, Bir rüyanýn kýsmi izleri, Zamanýn amorf kýyýlarýnda sürüklenen, Düþlerin parçacýklarýna sarmalanan yalnýzlýksýn sen.
Çiçeklerin zarif soyutluðunda, Yýldýzlarýn karmaþýk çaðrýþýmlarýnda, Bir varlýk kaygýsýnýn derinliðinde, Her þeyin iç içe geçtiði bir kýsýr döngüsün sen.
Bir soluk rüzgarýn arka planýnda, Bir kapalý bahçenin derinliklerinde, Her ýþýk kýrýlmasý, bir melodinin notasý, Her hayal bir renk, kirlenmiþ renklerde sessizliksin sen.
Çiçeklerin karanlýkta çiðnenmiþ desenlerinde, Bir yýldýzýn kaybolan ýþýðýnýn yankýsýnda, Bir varlýðýn en zayýf yerinde dolaþýrken zamanýn parmaklarý. Her sesin içindeki sessizlik ve her sessizliðin özüsün sen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.