Haydi vur son kadehi, Yorgun bir mum ýþýðýnda, Öldürelim geceyi öncesinde þafaktan. Ay çekip gitmiþ, Güneþ uzaklarda, En karanlýk yerinde gecenin Öp beni kimseler görmeden. Saklanalým karanlýklara, Biz de çalalým biraz Mutluluk denilen muammadan.
Bumarank gibi yaþamýþýz hayatý, Kuþlar gibi özgür sanmýþýz kendimizi, Oysa döne döne düþüyormuþuz Hazýrlanmýþ prangalarýmýza. Öyle örmüþler ki duvarlarýmýzý Hiç uçmamýþýz aslýnda kafesimizden. Haydi sarýl þimdi, Kimseler görmeden, Saklanalým gecenin zifrine. Çalmasýnlar bunu da bizden.
29.07.2024
Niyazi Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.