Kanat/sızım

Sýðmýyor gökyüzüne i mgelerim
Hep iki kelimeydi bildiklerim
Varlý,varsýz söylemlerim

Odalar derdest, zindandýr hatýralar
Yokuþlarda mahpusluk
Ayazda sarmaþýk dalým düþtü

Hercai daðlar, karlarýmýn baþýna üþüþtü
Donuk gözbebeklerime sessizlik düþtü
Göðü yýrttýmda, ruhumu sýðdýramadým
Bilenmiþ yüreðimden,kimsesiz serzeniþ düþtü

Kan düþtü bulutlara,an düþtü zamandan
Çatlamýþ topraðýma imkansýz bir damar düþtü
Ahým özgürlüðe sürçtü
Esrarlý gözlerimden bir damla yaþ düþtü.

Bu þehirde kayboldu efkâr, nâzým düþtü
Bir damla naz, düþ/tü

Kanatsýzým, göðümden hüznüm düþtü
Tebessümle uyandým,soðuk karlý sabaha
Gönülden gönüle bir lahza dua düþtü

Ölümden beyazým ,ben artýk daha azým
Kar kadar saf,kar kadar lapayým bugün..
Susarak söylesem de kendimle savaþým düþtü
Çetrefilli heceler, gecelere, düþ/tü..

Özge Bilgeç

Sosyal Medyada Paylaşın: