Yine geliyorum kapýna Kurak bir çöl gibisin Yumuþak ve tozlu sözcüklerin Geçiyorum bildiðim tüm adreslerinden Aðýr yenilgiler alarak Engellerin yalnýz bana Kalbinin ne kadar uzak olduðunu görüyorum. Endiþelerin aman vermiyor seni daha çok özlememe Adýn önemli deðil Yüzünü de unutuyorum sýklýkla Sevdaný özlüyorum Her susmanda Seni susarak özlüyorum..
Böyle yazýlmadý bu þiir Kaç kalem kýrýldý kaç yaðmur geçti üzerinden Yazmadan konuþulamazdý Ne kavgalardan çýktý bu þiir Özlemle matemi arasýnda.. Tek ben miyim, Ben mi böyleyim, Kýyameti özleten bu karmaþýk çaðda.
Özge Bilgeç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özglm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.