Hep sonradan gelir aklým baþýma, Gecikmiþ piþmanlýklarla, Sokaklarda ararým seni, Kayýp bir çocuk gibi.
Sesin yankýlanýr duvarlarda, Silinmeyen izlerin ardýnda, Bir nefes kadar yakýnsýn, Ama bir o kadar da uzak.
Biriktirdiðim anýlar, Birer birer düþer avuçlarýmdan, Her birinde biraz daha eksilir, Biraz daha kýrýlýr kalbim.
Kelimeler düðümlenir boðazýmda, Söyleyemediklerim kalýr içimde, Bir yaðmur damlasý gibi, Usulca süzülür gözlerimden.
Gözlerim dalar boþluða, Zamanýn yitip gittiði yerlere, Ve hep sonradan anlarým, Ne çok sevdim seni, ne çok özledim. Hep sonradan gelir aklým baþýma, hep sonradan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.