Çeyrek Telaşlar

Sarý Deniz’e...


Dün
Geçmiþ zaman evvelinde
Leyli yýllarýna uðradým...



Hülya, Gülüfer, sen tebeþir tozuna bulanmýþ bir çýðlýkla
O gri koridorlarý inim inim inletiyordunuz


- Öylece bakakaldým yattýðýn odaya -


O an içimde;
Ne Ýzmir ne Bursa
Bir zeytin tanesi kalmýþtý demir tabaðýnda
Bir de bir lokma ekmekle
Küçücük yüreðin kadar mis gibi Marmara vardý damaðýmda


Öylece durdum ve
O tebeþir tozuna banýp kahveyi içtik beraber avukatla


Saat 20:05
Nereden soktuysan aklýma
Yeþil Çýnar dibinde mezarýmý kazýyorum
Ucundayým yarý uyanýk ölümlerin...


Belki de ilk harfi
Uzun çarþý yollarý gibi karatahtaya baban çizmiþti.
Ki Cumhuriyet öðretmeni çok yakýþýklýydý.
O yüzden
Macür delikanlýsý demiþtim ya
Noktasýz...


Öylece yalýn
Ve sen kadar sendi öykümün son paragrafý
Sanki kocaman bir harf
Virgülsüz...


Deniz ne zaman rüzgar kokar
Ya da sen hangi kayýp zamanda güler
Büyük Ayý gölü’ne selam verirdin?


Bir yýðýn eblek
Kocaman aðýzlý kepçe kulaklý fotoðraf
Ve bir o kadar kadraj aðýrlýðýnda
Suskun bir ikindi vakti
Durak durak satýr yaratma heyecaný ile
Seni gülümsetme telaþý düþtü içime


Buðulu otobüs camý ardýnda;

Haydarpaþa sanki Downtown,
Beykoz Yoluysa Walk Of fame
Ülkemin yýldýzlarý kadar parlak
Ve bir o kadar da mütevazý


O mavi gözlü adam
Nasýl aðladýysa bir iç savaþ hüznü ile
Ben onca zaman ona aðladým
"Nedene" baðlamýþtým en dibinde yaþamýn
Ve biteviye aðýt yakmýþtým yokluðuna


Bir elimde "Yerçekimli Karanfil"
Diðerinde tütün karýþýk serum arasý sarý bir kavanozda
Sen biriktirme telaþý


Bunca satýrýn ardýndan
Sana cezaevine gelen mektuplardan birini okumak isterdim
Belki sakladýn
Belki de hiç bilmediðin
Anýmsamadýðýn bir kuytuda kaldý bilmiyorum

Sabrým;
O kývýlcým hissini anlama isteði
Bunu bana çok görme sakýn!

Dedim ya;
Bizim ki iyi satýr dizme korkusu iþte



Bilmesem de;
Son çeyrek telaþlar birikiyor usuma...
Sosyal Medyada Paylaşın: