Y'andıkça

avuçlarýmda kanadýkça zaman
yandý yer
yandý gök




harfleri giydirdikçe mevsimlere
b/ölündü dakikalara
bir çocuðun gözlerinden süzüldü söz
toprakla buluþtu insansý sesler



biraz yaþamak kalmýþ
ruhumun deniz gören penceresinde

gazete sayfalarýnda eskimiþ bir kaç ölüm

sahi ölüm eskir mi
gül kurusu nefeslere asýlý kalmýþ
akreplerin yelkovanlarýnda



bir temmuz ortasý
yaðmursuz gecelerin oltasýnda
can çekiþir acýyý hisseden yanlarým
sektirme gözyaþlarýnda kelimeleri
üç hece deðildir aþk
dikkatli oku



kulaklarýmda hiç gitmediðim ninniler
sesim aynalara çarpmaktan kýrýk dökük
gözlerimde hiç yazýlmamýþ þiirler
ne yaparsan yap çýkmaz
týrnak içlerinde biriken
yaþanmamýþ dünler



sen en çok kýrmýzýyý severdin
bu yüzden kýrmýzý dokunur aþka ellerim
kýrmýzýdýr yýldýzlar
deniz, güneþ, ay ve yakamozlar



kumrular konuyor mu hâlâ
gönlünün balkonuna




senin unutulmuþ yanlarýnýn
unutulmayanýyým
bir yol var yaný baþýmda
sessiz adýmlarla kendime yürüdüðüm


içimde bir kum tanesi yeþermekte




gün ortasýnda
yediverenler açar mý anne







Gia.

Sosyal Medyada Paylaşın: