Dokunurken bir baþka zaman aralýðýnda yüreðime, Baþka bir dal, baþka bir çiçek, Batýþýrken baþka bir diken, Örerken aðlarýný hayallerimin üzerine, Sekiz gözünde birden nefretle, Baþka bir örümcek, Düþerken beklediðim yaðmurlar gökyüzünden, Beklemediðim bir yersizlikle, Merhameti baþka bir deniz kenarýna götürüp, Tatmasýný isterken ayný tuzlu suyu, Basitleþtirerek, Bir dakika sonrasýnda bile; Bir þehrin bir kuytusu, Yabancýlýðýn tarifini deðiþtirecek, Bir kelime, hiçbir zaman, Ayný hissiyatla söylenmeyecek! Yaþarken kaybetmek aslýnda her aný, Binlerce farklý biçimde, Duygularýn, bir çöp kadar umurlarda olmama sorunsalý, Bir baþka adam, Bir baþka kadýn, Bir baþka kapý! Sonunda sýrtlanmýþçasýna tek baþýmýza ýstýrabý, Kendi süslü hücrelerimize fýrlatmýþken, Çürüsün diye yalnýzlýðý, Ýlk defa kucaklaþmaktan daha iyiydi belki, Her türlü bir yalana sarýlacak olmanýn hiçliði, Baþka bir açý, Baþka bir kaçýþ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.