Anneler Ölmesin (Gazze'ye Ağıt)

Git ne olur,
Ýstemiyorum seni ve kalma sakýn bir daha?
Evet biliyorum güneþim de sensin ayým da sen.
Her gün, her an seni düþünüyorum.
Gülmek sana o kadar yakýþýyor ki,
Lakin sen gülerken Gazze’de vuruluyorsa çocuklar
Yan yana mezarlýklara koyuluyorsa papatyalar...
Artýk bu dünyaya çok yakýnda her mevsim kýþ/kýyamet gelecek.
Ve yine vurulacak serçeler...
Seni sevmem Gazze’ye ihanet..
Senin gamzelerinin çiçek açmasý çocuklarýn gülüþlerine ihanet.
Ýþte o yüzden sen gelme istemiyorum.

Biz sessisiz diye þehirler yýkýlýyor.
Babalar vuruluyor, anneler aðlýyor yýkýntýlar arasýnda
Dün bir çocuk daha öldü...
Bugün de bir çocuk ölüyor.
Yarýn yine bir çocuk daha ölecek..
Çünkü sen yoksun ve her yer savaþ, her yer kan.
Sana söz senin için bir ölüm borcum olsun,
Seni ölene kadar nasýlsa seveceðim ya...
Mühür gözlerinden geceye kan olur akarým...
Yüreðim karýþýk deðil, kafam karýþýk...
Ýkisi arasýnda derin bir uçurum, derin bir çatýþma var...
Keþke öbür güne de sana borcum olsaydý da seni sevmeye devam etseydim...
Yani anlayacaðýn sevgilim!
Bizimkisi zor bir hikaye...

"Savaþta en çok aþýklar yaralanýr ve en çok da anneler ölür..."
Sen yoksun diye az önce bir anne daha öldü avucumda týpký bir serçe gibi.
Her anne öldüðünde alev alýr yüreðim,
Kerbela’da susuz þehit olan güller gibi.
Her anne öldüðünde binler dirilir bedenimde.
Güller dikmeli her bir bedene, her bir þehre.
Doðunun her þehrinden Direniþin þehri Gazze’ye selam gitmeli.

Ýster ölüm borcum olsun sana istersen de sevmek borcum olsun..
Ben razýyým seni sevmeye de yoluna can vermeye de...
Yeter ki anneler ölmesin savaþlarda...
Git! Ýstemiyorum seni.
Gelme artýk...
Oldukça dünya böyle.
Uðrama bana.
Sosyal Medyada Paylaşın: