Hayat tablosunda fludur âtî
Bakarken geçiyor ömür dediðin
Herkesin elinde bir kum saati
Akarken geçiyor ömür dediðin
Sineyi aþk için bezemiþken Hakk
Virane kalplerin þu hâline bak!
Vefaya, sevgiye... þefkate dudak
Bükerken geçiyor ömür dediðin
Aklý kör edince gafletin kumu
Deðiþmiþ ar-adap, ahlak yorumu
Taze dimaðlara öfke tohumu
Ekerken geçiyor ömür dediðin
Âlimin serinde o sýrlý organ
Acizin boynunu sýkan bir urgan...
Bazen bir bit için koca bir yorgan
Yakarken geçiyor ömür dediðin
Üç günlük sürgüne beþ günlük azýk
Var iken telaþa düþene yazýk!
Mal makam hýrsýyla dünyaya kazýk
Çakarken geçiyor ömür dediðin
Yordukça yüreði gam ile çile
Hüzün yaðmurundan kaçmak nafile...
Mazinin tozunu göz yaþý ile
Yýkarken geçiyor ömür dediðin
Gezerken âlemi, Acem’i, Rum’u
Unutuyor insan o dar bodrumu
Bir vakt-i hazanda hazin durumu
Çakarken geçiyor ömür dediðin
Ruhun âfâkýný sardýðýnda pus
Uçmaya can atar sinede mahpus
Nice hayallerin üstüne kâbus
Çökerken geçiyor ömür dediðin
Mevta ses verdikçe zifirî kattan
Kesiliyor insan güçten, takattan
Yaþamdan, yazlýktan, yalýdan, yattan
Býkarken geçiyor ömür dediðin
Gelen her yaz ile artan o güven
Tabuta takýlýr... biter serüven!
Hayat üç basamak, dar o merdiven
Çýkarken geçiyor ömür dediðin
Gelse de nefsinden dünyevî talep
Ârifin bir gözü takvimdedir hep
Kalan son yapraðý yelkovan, akrep
Dökerken geçiyor ömür dediðin
Mecit Aktürk