EY DELİ GÖNLÜM…
Ey deli gönlüm…
Ýmkansýzý sevme demedim mi ben sana,
Ne laf anlarsýn sen, ne de söz dinlersin.
Kaç kere, kaç kere vazgeç dedim sana,
Dinlemedin beni, bak ne hallere düþtün,
Þimdi acýlar içerisinde kývranýrsýn,
Söyler misin…
Ey deli gönlüm,
Hangi sevdanýn acýsý geçmiþte,
Senin gönlünün sencýsý geçsin,
Hangi aþýk bir güle dokunduda,
Gülün dikeni batmadý yüreðine,
Hele bir bak, görmez misin þu halini.
Ey deli gönlüm..
Ne laf anlarsýn sen, ne de söz dinlersin.
Boþuna umutlanma dedim ya sana,
Bak hala aðlar durursun,
Söyle bana neyi beklersin,
Koþa koþa ardýndan, gelecek mi sanýrsýn.
Ýçin yanar, yüreðin kan aðlar iken,
Acýlarýna ilaç mý olacak sanýrsýn.
Ey deli gönlüm..
Laf anlamaz, söz dinlemezsin ki,
Boþuna yazma dedim sana,
Ne þiir, ne hikaye, ne de roman,
Alýp ta okuyanýn olmaz dedim,
Feryadý figan etme sakýn boþuna,
Duyup ta soranýn olmaz dedim,
Ey deli gönlüm..
Ne laf anlarsýn sen, ne de söz dinlersin,
Hala dersin ki, ben dayanamam,
Sevdim iþte, ölsem de býrakamam,
Bir kara gözüne, bir gülüþüne,
Saçýnýn bir tek teline, kýyamam ki dersin.
Ben býrakamam, inan onsuz yaþayamam,
Ölürümde peþini býrakamam..
Býrakamam sevdiðim.. Býrakamam..
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.