GÖK TUVAL

Ýçimde bir yol kýsalýyor,
Islýklarýn sýðýndýðý kuþ gerdanlarýnda,
Sen-nameler içindeyim.
Zambaklarýn veda mevsiminde,
Gözlerinin, gözlerime kapaklandýðý bir çelmede,
Düþüp, gönlümü kanatýyorum.

Fecrin, kasýlan doðumlara getirdiði aðlayýþlarý bilir misin?
Aþk için aðlamak, beleklerdeki gibi deðil,
Belki mitralyöz niþanesi gibi.
Ucuz bir tren vagonunda, devasa þehirlere taþýdýðým umutlarýn,
Kömür kokan emeðinden biliyorum,
Süt, is kokuyor damarlarýmda

Bilsen
Bu göðsümdeki deðirmen bin Halayýk gücünde.
Bazen bir kul, bazen bir sefir gibi,
Hep bir minvalden, bir misale hicret etmekteyim.
Senden sana iltica eden bir mülteci gibiyim.
Ayrýlýðýndan vuslatýna çizilen,
Tüm kaderlerin ihtimalinden soyunup,
Sana dönüþeceðim, hâleye vurgunum.

Ýçimde bir yol uzuyor,
Kuþlarýn baþlarýný vurduklarý, bu cam kesiði hayallerimde,
Sana süslenen bir orman gibiyim.
Yýkýlmýþ þehirlerin içinde,
Oyun çocuklarýnýn nefesine karýþan bir yusufçuk gibi,
Dudaðýnýn ucunda bir ölümün ya da yaþamýn,
Nihayetindeyim.

Sen, sen
Bakýr gövdeme sýrlanmýþ bir merhametsin.
Su izleriyle bezenmiþ, maktul bir taþýn üzerinde,
Baharýn yelesini kuþanmýþsýn.
Bin rengin uçurtmasýna gerilmiþ, gök tuvalde,
Seni ayýrt etmenin adýna yemin ediyorum,
Seni seviyorum.
Seni seviyorum.


Ahmet Serdar OÐUZ


Sosyal Medyada Paylaşın: