MUŞTU

Zincirler vurulmuþtu kýrýlmaz zannedilen,
"Kim karþý koyabilir?" demediler kadere.
Ayasofya adýyla Ýslâm’dý zemmedilen,
Göklerden geldi hüküm, son verdi bu kedere....

Kýrýldý zincirleri yürek yangýnýmýzýn,
Ayasofya baþýný yine kaldýrdý yerden.
Daðlar kalktý üstünden aðrýyan yanýmýzýn,
Bir muþtu gelmiþ gibi ümmete Peygamberden...

Bu günleri yaþamak çok þükür nasip oldu,
Yaradana bin þükür, kýrýldý prangalar.
Caminin cemaatle ayrýlýðý son buldu,
Kýrýldý hazýrlanan zehirli þýrýngalar...

Ýslâm düþmanlarýnýn tükenmez planlarý,
Kýyamet kopuncaya kadar da bitmeyecek.
Bu yola baþ koydukça dünya müslümanlarý,
Ýslâmý yok etmeye güçleri yetmeyecek...

Hangi zincir durdurur þahlandýðýnda Ýmân,
Hangi güç durabilir sevdamýzýn önünde.
Varsýn küfrün atýna rehberlik etsin zaman
Kurtuluþa giden yol, ancak Kýble yönünde.

Ayasofya camii’dir ve hep öyle kalacak,
Namazgâhý vatandýr, bayraktýr minaresi.
Þeytanýn saltanatý þafakta son bulacak
Ýslâm nûr’udur ancak karanlýðýn çaresi...


Nûriye Akyol 26/7/2022
Sosyal Medyada Paylaşın: