kuþlar kuþlara uçuyor, durup dinlenmeden, sabahý uyandýrýyor gizli kuytularýndan, kuþlar bir acýyý uykusuzluðundan uyandýrýyor,
öyle sakin, öyle kanat çýrpmadan, öyle bir sessizliðin sesi, öylece bir ötüþ,
neneme seslenmek istiyorum, nene, nenem, ata nenem, uyanmakta zul, uyumakta, kimse uyanmazsa, kim kurtaracak bir kanatsýz kuþu, duruþu, uçmak denen kanat çýrpýnýþý,
bir çýrpýnýþ, bir yakarýþ, bir direniþ, yaþamak serçe gibi,
iki kanat çýrpýnýþý bir çik çik ötüþ, gülüþ güle güle gelecek, sen yeter ki kuþlara bak, çýkart kanatlarýný uç, baðýra baðýra gök senin, yüzün senin, bu atmosferi solu, duy, hisset… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.