Ege Denizi Şiire Bulandı

Prusias ad Hypium
Notlarýna devam ediyor kalem
Ýzmir imbatýnda Güneþ ile ezber bozan Çakýr gözlü falcýnýn yalanýydý aslýnda
Kumdan kuleler
Ve Ege Deniz olalý
Zamanýn en nazenin yerinde geldi vurdu þakaðýndan hayatý
O hayat ki
Kimi zaman eline kan bulaþan Bir yazarýn öyküsüne renk renk nakþediyordu zamaný

Gülün kokusu yoktu
Kaybolmuþtu sayfalar dolusu þiirler
Telaþtý yaþanan
Ve sürekli bu þehirde
Yaðmur zamaný sanki gökyüzüne inat
Üst komþunun köpeði Lili avaz avaz þarký söylüyordu

Söylesene Lili ;
Diyelim ki mamaný yedin
Takýndýn,süründün
Tanýþma merasimi ile konuþmaya çalýþsam seninle
Avazýn bir hýnç ile hangi çiçeðin dalýna yükselirdi ?
Ya da
Yarý ürkek bir paticik selam mý verirdin ?

Lili ;
Kaç zamandýr rüyalarýmý yazýyorum
Fakat þu deniz ve o dalga sesleri yitirip baþka bir aleme savuruyor beni
Tamam hýrýltýndan anlýyorum
Dön kendine bak oðlum diyorsun
Bilmiyorum demiþti
O çiçek ezgili bohçacý kadýn
Bilinmezlik nedir Lili?

Ne yapayým yani
Uçarý düþlerimi evde oynadýðýn toplara
Ya da o kýrmýzý frizbiye mi yükleyeyim
Al getir diye
Söylesene Lili ;
En çok ýsýnan düþ mü yükselir göðe ?
Ege yine aklýmda
Ve bir de
Güneyden esen
O kýrmýzý kalbimi sarýp sarmalayan düþsel esinti.
Sosyal Medyada Paylaşın: