Vedayı erteler
Bir çizim var gözümden,
Gönlüme dökülen,
Göz ýþýðýnda gizli kalmayý reddeder.
Çizimde bir bakýþýn var,
Acýlarý gizlenmiþ, bir gülüþün var.
Hatýralara sýkýþýp Kalan, bir duygu var.
Bir þairin gönül kalemine dokunur,
Ýnceden mýsralara, dökülmeyi bekler.
Sarýlýp tutunmuþ, bir kuru kýrýk dala,
Kýrýlmasý ertelenmiþ, vedayý bekler.
Bir sözcük var dolanmýþ dilinin ucuna.
Hükümden sonra,
Gün ýþýðýna, hasretiyle buluþan,
Güneþin Kývýlcýmlarý teninde yanar.
Tüm özlemler son nefesi beklercesine,
Mahkumun baðrýný yakar.
Bir vedaya sýðmayan,
Binlerce sözcük var.
Kimsesiz bir çocuðun aðlayýþ sesi,
Gece yarýsý rüyamda duyulur.
Rüyanýn’"huzursuzluðuydu,
Huzursuzluk yaratan, vedayý erteler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.