Gün oldu yetimi kaldýk kýzýl þafaðýn sözüm kan revan içinde acýlarýmýzýn telaþý deðil miydi taviz vermez kavgamýzýn ateþi ve ne zaman yola koyulsak göðsümüzde açlýktan ölen bebeklerin aðrýsý sözümün sýlasý demiþtim uzunca hikayenin satýrlarýnda zulmü daraðacýna çektim
Kim bilir otobüs yolculuðu boyunca yanýnda oturan kimliðin içinde ne çok yaþanmýþlýk vardýr Ben en çok uzun yollar boyu otobüs yolculuklarýný sevdim daha samimi gelmiþtir yorgun ve terli elleri ile bir yere kavuþma heyecanýna denk düþen o yollara sýla hasretlerini koyan yalnýz halkým gibi
Hiç gitmediðimiz yerdi hayal ve Hiç gitmemiþtik o yere Yollar boyu geçiyoruz günleri Gül goncalarý Eþkiyanýn buz tuttuðu daðlarý aþýyoruz ve Zaman yol çatan eþkiya gibi soydu sinemizde ne varsa arta kalaný Günleri günlere katýyoruz Günleri büyük sevdamýza katýyoruz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
C.Mıhcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.