MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yosun Tutmuş Örümcek Ağı
Erhan Çuhadar

Yosun Tutmuş Örümcek Ağı



Güneþin dünyayý terk ediþ sýrasýnda
Zamanýn içinde aðaçlarýn yapraklarýnda,
Hissedilen bir matem bir kadýnýn saçlarýnda.
Bir ýrmaðýn coþkulu sesine karýþan kýzgýn nefes,
Yankýsý dalgalarýn kýrýldýðý yerde bir ayin baþlatýr.

Sen hiç yürek avlusunda duvarýn dibinde,
Aðlayan taþlarý gördün mü sessizce.
Örümcek aðlarý yosun tutmuþ mavisizce.
Topraða gömülü yaþanmamýþ hayallere,
Hiç tanýklýk etti mi gün görmeyen sor gözlerine.

Þahit oldun mu çýrýlçýplak ayaklarýyla,
Rüzgârsýz can kýrýklarý ile dolaþýr,
Çocuklar göklerin üzerlerinde.
Rüzgârda savrulup saða sola çarpan bir serçe,
Daðlara çarpýp ölen þiirleri taþýr kanatlarýnda.
Gözlerin gecesinde tünüyor aþk otoðýnda.

Beden düþünce yorgun yataðýn gece kýyýsýna,
Küstürülmüþ dil gülün yapraklarý arasýna sýðýnýr.
Direnmeyi unutan alkol komasýna girmiþ,
Bir ruh sersemlemiþ aþký daðýta daðýta sayýklar.
Adý olmuþ sus çiçekleri teni uyandýrýrken.
Hadi baþka geçiþim yok tek mavimsin.
Hadi bir kuþ uçur bedeninden bedenime.

Vuslatýn kapýlarýný yýkýpta,
Geçsin gözlerin gözlerime.

Hadi gündüz kalýrken geceye gebe.
Yýldýzlarý doðuran zamanýn yolcusu düþer üstüme.
Yýðýlýyorum yere yaslýyorum sýrtýmý,
Yangýnlarý sönmeyen bir kentin vurgun diline.

Sen hiç acýmasýzca
Kendini kurþunladýn mý?

Küllerimin arasýnda sýzýyor tüm yaþanmamýþlýklar.
Bir þairim kendi küllerini daðlara savurur,
Daðýlan bedeni hizaya soksam da,
Senden arýnmýþ bir þiirin gövdesi harflerde,
T O P A R L A N A M A Z
Bir kitabýn en ücra yalnýzlýðýn yakasýnda,
Bir mýsrayla sýrra erdiriyorum vuslatsýz kapýlarý.

Kelebeklerim gönül daðlarýna,
Çarpa çarpa intihar ediyorlar.
Gökyüzünde asýlý kalan ölü kelebeklerin,
Cesetleri bir bir yaðmaya baþlýyor can mezarlýðýna.
Kuþlarýn kanatlarýndan düþtü sessizlik.
Bambaþka bir melodi yazýldý bu gece.
Her þey vaktini beklerken bir öykü yýldýzlara düþtü.

Ay ýþýðý düþerken ufuktaki susuz kalan düþlere.
Rüzgarýn þarkýsý özenle adým adým yol alýr,
Gökyüzündeki sabýrla gecenin sessizliðine.
Belki bugün belki yarýn,
Ýçte yankýlanan bir naðme,
Vaktini bekleyen bir masalýn büyüsüyle,
Gizli bir bahçede açan çiçeklerde teslim olur...

Erhan Çuhadar
Sabýr Gemisinin Kaptaný

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.