An gelir Sýkýlýrsýn yaþamaktan Kýzýl çýðlýklar tüketirsin kan/sýzý/larýna Yoksul cümleler kurmak zül, Afaki sözler biriktirirsin boþluklara Nafile, dolmaz! Hiçbir anlam bunca anlamsýzlýða Eþ olamaz!
An gelir Yitirirsin zamaný Yetim bir çocuðun gözlerinde ararsýn Anlamý, anla/ma/mayý! Oysa zaman hep ayný Kabil’den yana saklanmýþ içinde onca kemmiyet Habil’den yana ezilmiþ hep mahsumiyet!
An gelir Susarsýn… Zülüm karþýsýnda susul/a/mayacaðýný Zülme uðrayýnca anlarsýn…
An gelir Kendine haykýrýrsýn Elsiz kolsuz baðlanmýþ sofranda Acý yutar sofranda ki lokmalardan utanýrsýn
Þiþttt! Uyuyor kefensiz mülteci Öz yurdunda sefil görünen yiðit müveccih!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aren- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.