insanoðlu neyi bekliyordu, ya da insanlar, güneþ göðün ortasýnda, sýmsýcak, hayalin hayalini yakýyor,
bir yerlere koþuþturan insanlar, öylece izliyorum öylece, ve þu soru çarpýyor tüm duvarlarýma, ben neyi bekliyordum,
bir sürü anlamýný kaybetmiþ soru, duvarlarýmda top gibi sekiyor, güne düþen, düþmeye çalýþan, yaþamak belkide yaþamýn koþuþturmasýna bir adým atmak,
ben kafamýn içinde kayboluyorum, bir top sekmesinde, bir küçük kýz çocuðu sesinde, bir umut sel olmuþ geliyor, bal olmuþ damlýyor beklenti iþte bekleyen yüreðimin ezikliði… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.