TERK ETMİYORUM GEMİMİ...
Yarým aðýz bir aþka deðil benimki.
Yaðmalansa yürek ne ki?
Hem nasýl ki þiirin ulaðýdýr kalem
Meylettiðim tüm temennim
Göçeceksem de az sonra
O halde ihbar ediyorum
Hem suçumu hem yasýmý
Betonarme binalarýn temelinde saklý
Çürük demir gibi
Çürüyen düþlerimi un ufak edip
Sadece gerçekçi ve gerçek hüviyetimle
Asýlýyorum en uzak kancaya
Kanatan i mgeler misal:
Kan kusup da kýzýlcýk þerbetinden dem vuranlar
Bir katarsis aslýnda tüm olup biten
Yandýðým kadar yaðdýrdýðým olsa ne ki elem?
Gönlün küpeþtesi
Dümen bende
Su alan geminin güvertesi
Sistematik bir d/okunuþla
Ve kim ne derse desin,
Terk etmiyorum gemimi
Göðsümde yuvalamýþ sözcükler
Her biri bir parça benden
Arþý alaya çýkmýþ ruhlar
Her biri kayýp her biri evhamlý
Her biri nasýl da uzak benden
Oysaki tek þartým vardý hem de ilk günden:
Azýcýk þ/aþkýn bir vaveyla
Çaputlar b/aðladýðým kadar evrenin en ulu daðýna
Ne çýnarým yeþil
Ne de durduk yere sözcüklerle hemhal
Bir terk ediþ misal
Bir de kalemle iþtigal
Gök mavi yer sarý
Acýnýn buðdayý
Öðüttüðüm yürekte
Açýnýn daha da daraldýðý
Hüznün koynunda.
Sýra sayý sýfatlarýndan arakladýðým bir ç/aðrý
Nasýl da terbiyeli bir öðrenci
Düþ mektebinde kurduðum hayallerde
Hem az evvel aldým diplomamý:
Dokunulmazlýðýnda duygularýn
Bir de sýrra kadem basanlarýn davasý
Daraðacým içimde
Ýpi de boynuma geçirdiðim mi…
Ýdam sehpasý önümde
Az daha kardým mý önümü þiirin dipçiði ile
Kazdýðým mezarý da sularken sözcüklere kan olan kalemin
Divitinden
Akan kâh acý kâh öfke
Açmakla mükellef o kapýyý
Dualarýn hükmünde
Duvar dibine yaslanmýþ bir saksý
Ve iþte tüm ölü topraðý ve içimi
Eþeledikçe az daha da sabrettim mi
Ýlla ki ulaþacaðým hedefe…
DOSTLARDAN NAMELER...
Daralýyorum artýk nefesimle kavga ediyorum
Kaç kýyý oldu volta atýþým inan bilmiyorum.
Onca gemilere þahitlik ettim seni göremedim.
Gece bir yýldýz seni anlatýr diye hiç uyumadým.
Olur ya birgün belki bir vapurda bir martý,
Saçlarýna ansýzýn deðerde kanatlarýnda,
Kokunu taþýr diye martýlarýn kanatlarýnda,
Aradým o mis kokunu bulamadým.
Kaç güneþ doðuþuna tanýk oldu bu gözler.
Günleri unuturum diye inanýr mýsýn.
Kýyýlarýnda gemim çürümeye baþladý...ERHAN ÇUHADAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.