Yerin neden dolmuyor efulim? Ýçime çektiðim hava bile dolduramýyor Ciðerlerimi, senin gibi. Bak, gördün mü? Yýllar geçiyor. Anladým ki, yerini dolduracak tek varlýk zatýndýr.
Bir acýdýr, geziniyor yüreðimin derinliklerinde Sana dair, bu vakitler kokun þýmartýr burnumu. Hudutsuz gözlediðim sümbül kokan ellerin yokluðunun habercisidir, ne çýkar?
Artýk özlemiyorum seni. Çünkü rüzgarlara öðrettim güzelliðini. Yoksa ne diye durmadan kokunu getirsinler burnuma?
Sosyal Medyada Paylaşın:
BARIŞ TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.