Ne vakit bir keman sesi duysam, koþulsuz sen geliyorsun aklýma. Tutsak yaþanmýþ bir sevdanýn Mor gülleriydi gözlerin. bilmezdim neyin mor neyin tutsak olduðunu, gülerdin. Benliðimi zapteden, mehtabýn sirtýndan geçindiði, edalý bir yar... Hangi zaman topraðýn düþse içime, sulamadan büyütürdüm çiçeklerini. Susuzluktan mý bilmem. Sen kokardý çiçekler. ve þimdi hasret, bakmaya kýyamadýðýn bir gülü koparmak gibidir Ýþte koparýyorum seni yüreðimden. bana kokmadýktan sonra, gül olmanýn ne anlamý var?
Sosyal Medyada Paylaşın:
BARIŞ TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.