Sessiz Vedan

Bir ayrýlýktýr,
Siner gecenin kör saatlerine
Bir aþk rýhtýmýnda bekler yalnýzlýk
Ne vakit uykuya dalsam gözlerin çýkardý karþýma
Uyanmak mý? Hiç istemezdim
Uyanýrdým, fakat seninle beraber
Sendin bütün benliðimi sarsan acý
Sendin aldýðým nefesin yarýsý
Bir de kokun vardý
Aldýðým anda tatlý bir tebessüm sarardý benliðimi gün boyu
Derken metrelerce öteden bir vapur yanaþýrdý iskeleye
Ýçinde sen, sen ve yine sen
O vakitler uzun uzun bakamazdýn insanlarýn yüzüne
Bilirdim, utanýrdýn
Bu vakitler utanmýyormuþsun artýk gözlere bakarken
Ne acý!
Ne kadar seni sevmediðime,
eskisi kadar düþlemediðime inandýrsam da kendimi;
Tek bir gülüþünle yine baþlardý hasretlik
Düþün ki,
Bir gül kondurmuþum senden güzel olmasýn
Saçlarýnýn yanaklarýnla birleþen yerine
Çok geçmeden soluvermiþ gül güzelliðini görünce
Hangi çiçek solmaz
Sen ki,
Güllerin, nergislerin, papatyalarýn en güzeli
Sana çevirir yüzünü bütün çiçekler
Gün demini saçlarýndan, ben ise yokluðundan alýrým
Ayrýlýðýn gözyaþlarýný
varsýn sevda senin gözlerinde filizlensin
Varsýn yalnýz senin Denizinde boðulayým
Yalnýz senin Kuytularýnda býçaklanayým.
Sosyal Medyada Paylaşın: