BİR ELVADAYA KURBAN VERDİM
günler mavinin her tonunda, renkler çamaþýr sepetinden sarkar,
hiç acýmadan kýyýlmýþ kýyma gibi sahanda,
kirlenmiþ bir don gibi, kirli sepetinde,
arýtmaya el kol kalmadý, buzdolabýnýn boþ bomboþ raflarýnda kalakaldým,
öðleye böreðin tarifini masaya yatýrsam,
boþ tabaklara enim günüm çatal sallasalar,
hayalin hayaline hýmmm nefis nefis,
deselermiþ miþ miþ hayal iþte…
kendi kendime içimin içinde,
bir hikaye yazýyordum,
ne duyaný var,
ne okuyaný,
ne kurulan bir sofra,
ne oturan bir aile,
ne sevgi koþuyordu,
ne saygý bir harfe terlik verip baþ köþeye oturtuyor du,
ben de dolabýn karþýsýnda,
yüreðimin içini ferah ferah sunuyorum,
bir parça kurumuþ aðaç gibi peynir,
civciv çýkacak kuþ çýkacak yumurta,
kocaman helva tenceresini ocaðýn üzerine koydum belkide ölümü bir elvadaya kurban verdim, hayalin hayalini…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.