sen bilmiyordun Geceler geçti uçsuz bucaksýz sabahlar geçtý kýzýl kýyamet Çocuklar sustu Sesler sustu birer birer ritmini kaybetti yaþam döngüm Anlaþýlmazlýk kuyusunda Biat etti ömrüm eðildim Yollar uzaktý Karanlýðýn gölgesinde Bir nefeslik cehennem biraz daha cehennem Yandým kül olmaktan uzak Yandým ömrümce Yandým gönlümce Sen bilmiyordun Kimseler bilmiyordu Yaþým kadar ýslaktým
Biraz daha andým Biraz daha yandým
Sahi neydi yaþamak Kül olmak bir mucize Durmadan yanmak
Yorgunum demekten uzak Yandým biraz daha Ayazlarda Sayfalarca
Bir cehennemin mihenk taþý oldum da Yine
Kendimi arar aldým Sen bilmiyordum Bir cehenneme yazýldý adým Þehirde tüm mezarlar aðlýyordu Ben yine sarhoþtum …
Sosyal Medyada Paylaşın:
MERGENN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.