Özledim diyordu o þarký
ama ben söylemiyordum
bir kuþ havalanýyordu mýsralar arasýndan
aðaçlar gövdelerini savuruyordu
gözlerine asýlý kalmýþtý düþmeye meydan okuyan yapraklarý
bir geyik uzaklarda avlanmayý bekliyordu
sanýrsam çok soðuktu hava
ceketimin titremesini çiçekler rüzgarla karýþtýrýyordu
özledim diyordu o þarký
çok özledim diyordu
ama ben söylemiyordum
bulutlar maviliðini terk ediyordu
gök yere eðilerek selam veriyor
daðlar peþi sýra koþuyordu
bir çýðlýk bir damla gözyaþýnýn koluna girmiþ
yana yakýla sahibini arýyordu
özledim diyordu o þarký
parklarda çocuklar kaygýsýz kayýyor
gülen gözlerinin arasýndan
her nota bir uçuruma düþüyordu
ama ben söylemiyordum
parmaklarým diþlerimin arasýnda
derisini yüzerken
dalga seslerinden sýyrýlýp
gürültüsü sahili tutmuþ kalbimin
kumlar kýyýlara adýný yazýyordu
Özledim diyordu o þarký
buðday tarlalarýndan kokun yayýlýyordu
aðlara tutunmuþ balýklar
gemicilerin arasýndan
can hýraþ avuçlarýný arýyordu
özledim diyordu o þarký
rüzgarlarla köy kasaba demeden
ordan oraya taþýnýyor
her gördüðüne seni anlatýyordu
özledim diyordu o þarký
biliyordum
ama ben hiç söylemiyordum
…
..
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.