SENİ DÜŞÜNMEK GÜZEL ŞEY ÜMİTLİ ŞEY...
Kundaklanmýþ bir zaman aralýðý
Ýnisiyatif kullanmak deðildi arzum
Aslýnda tek arzum:
Ebediyen serili göðsüne
Gönlün hutbelerinden derlediðim þiirleri
Ýmge niyetine örtmek üstüne
Kamçýlanmýþ rüzgârým
Kanaviçelerde doðan yalan yalnýz bir efkârým
Temenni edilesi deðil
Tereddütsüz yaþadýðým zamanlarýn buharýnda…
Ruhumun salýnýmý bir þiirin kýrýþýk kumaþýnda
Ýzbelerde seken mevsimin
Aþkýn ve düþlerimin
Yarýladýðý
Yaðmalandýðý
Yankýlandýðý
Yarý zamanlý bir mutluluk ise
Yâdýmdan yaðan yaðmura
Teslimiyetim
Yansýz bir aþkýnsa maðduriyeti
Can pazarýnda ölü bir mevsim
Alnýna kondurduðum
O masum busenin
Akça teninde
Zýlgýt yerken yine mevsim
Meali köpüren bir öfke
Ülkemsin mademki
Zembereðim
Zemheride ölen gecemin sönen ferine
Teslimiyetim
Uyaksýzdýr kalemim
Ve ulaksýz
Sýzýlanan yarým kalmýþlýðýmýn
Tuzaðýna düþtüðüm kadar sözcük cennetinin
Yarým aðýz bir sevda deðil benimki
Hem nemli
Hem demli bir yürek kiri
Yýkadýðýnda parlar akça teni
Yaðmur yaladýðýnda yüzümün sönen renginde
Kundaklanmýþ bir þehrin
Ayaðý kýrýk köprüsünde
Zimmetli olduðum hüzün tepesinde
Ansýzýn doðarým
Ansýzýn solarým
Ansýzýn afaki bir aþký cihat mahiyetinde yaþadýðým kadar
Yaþatýlasý duygularýn verdiði hükümde
Verip veriþtiren
Hangi cinnet akþamý ise
Sevdikçe cennete salarým yüreðimi
Sevilmediðim kadar kanar
Susar
Zalimce yaralarým kendi kendimi
Mihenk taþým
Nirengi yaþým
Yaslýyým zinhar
Tefe konduðum kadar
Babamýn öldüðü
O güdümlü
Geçkin yaþýndayým zemherinin kudretinde
Doðduðum günün lanetine
Bandýkça banarým kalemi
Kale duvarlarýma asýlý
Kalender ruhuma çakýlý
Ýpini koparan duygunun tefe koyduðu
Yýrtýk bir zarftayým
Ýçinde yazýlanýn ne olduðunu bilmediðim…
Metruk bir hanede
Ýçine týkýldýðým zindanýn
Akýbetine
Konan ölü kuþun kanadýnda
Kayda aldýðým deðil
Kayýtsýz þartsýz
Ölümün diklendiði
Dört baþý maðrur
Bir hüznün
Ve bu imkânsýz aþkýn
Müdavimi
Gel-geç gönüllü bir zindan bekçisi
Ne kadar hükmediyorsa artýk
Yüreðimin külünden doðan
Kan renginde bir gülüm
Kanayan kanatan cürüm
Sefasýný sürdüðüm i mgelerin
Nazarýnda
Tüy misali
Vicdanýmým kepenklerine asýlý
Bir tülüm
Perdelediðim aþkýmýn
Pala býyýklarýnda þaþkýn na’þýmýn
Delindiði kadar yürek cebimin döktüðü
Yaþýn yasýn inhisarýnda
Zýlgýt yiyen bir mütercim
Çengisi çalgýsý o biçim
Bir yalnýzlýk biçerken içim
Ýçin için yakan efkârýn
Tohuma kaçmýþ bu deliþmen aþkýn
Küpeþtesinde zalim bir tornistan
Gövdesinde saklý iken düþümün kovuðunda
Yarýlanan bir hazzýn peþinde
Yaðan yaðmurun sesinde
Ölmeye arzulu ses tonunda
Yalnýzlýðýn üstünde
Tüten dumanýndan sökün eden
Bir gemici feneri gibi
Yanýp sönmekle iþtigal
Sancýlý bir tual bir tutku bir name
Diri kaldýðý kadar bedenim
Ölümle zikrettiðim fikre binaen
Ve iþte þiire kondurduðum son i mge…
Külümden türeyen gülüm madem
Gül mizaçlý deðilken de akýbetim
Hüzünlü bir redif bir kaside bir sahne
Kapandýðý kadar üstüme yýðýlan perde perde…
TEÞEKKÜRLER
Kaç gece,kaç nefes boðdum önünde.
Sana bakmak için yarýþtým saniyeler ile.
Bakýþýmdý seni nasýl sevdiðimin tarifi gökte.
Tebessümlerimi heba etmedim mi gecene.
Ölüyordum uðruna anlamadýn olan bitene.
Þimdi uyumak istiyorum nefessizce.
Hiç bilmedin çünkü göremedin sende.
B Ý L M Ý Y O R S U N
Keþke görebilseydin.
Dünya heveslerini terk edip,
Dünya gözüyle görseydin.
Ben sana gelmiþtim Nazým gibi.
Sen bana olamadýn be Piraye........ERHAN ÇUHADAR HOCAMA ÇOK TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.