YAKMADIN BİLEMEZSİN
YAKMADIN BÝLEMEZSÝN
Beni anlayamazsýn firkati yaþamadan
Ayrýlýk acýsýný çekmedin bilemezsin
Kirpik ormanlarýna yaðmuru döþemeden
Dide-i giryan nedir dökmedin bilemezsin
Âsûde geçmiþ ömrün kederden bihabersin
Talih hep gülmüþ sana hederden bihabersin
Að bahtýn ile kara kaderden bihabersin
Hayatýn yokuþunu çýkmadýn bilemezsin
Sen hiç âþýk oldun mu yandýn mý alev alev
Neþen cüce kadarken dertlerin oldu mu dev
Bir zalimin kalbinde sandýn mý kendini nev
Vefâsýz bir gönüle akmadýn bilemezsin
Sinesinden vurulmuþ yaralý ceylan gibi
Kendini daða vurmuþ yalnýz küheylan gibi
Hatýrlayýp maziyi yaþarým elan gibi
Acýdan yumruðunu sýkmadýn bilemezsin
Gülmeyi hiç tatmadým gözlerim hüzün tüter
Ne bu baþýmýn sisi, ne de dumaný biter
Kader aðacýmda hep çile bülbülü öter
Gönül gergefinde dert dikmedin bilemezsin
Nedâmet yaþlarýyla gözlerim dolu dolu
Gaflet perdesi ile tükendi hayat yolu
Dünya meþgalesiyle harcayýp elli yýlý
Ömrünü heba edip yakmadýn bilemezsin.
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.