Hâlâ ders veriyordu secde ederken yere;
"Korkaklar hergün ölür; cesur olan bir kere!"
***
Karanlýðý boðarken tanýdý âlem seni
Dar günde ufkumuza doðan tandýn yiðidim
Ucunu kör ederim unutsa kalem seni
Solan hilâlime can, taze kandýn yiðidim
Kavm-i necip milletim gark olurken ihsana
Arslanlar bile o gün gýpta etmiþti sana
Kuyruðunu kurtaran kaçarken taa Fizan’a
Tek baþýna bir ordu, bir vatandýn yiðidim
Sendin îman gücünü tarif eden âmâya
Sendin yeisi alýp, neþe koyan simaya
Salâlarýn ardýndan dalga dalga semaya
Yayýlan ilâhî ses ve ezandýn yiðidim
Sayende ayrýlýrken o gün karalar aktan
Bayram etti ruhumuz, sevinçten aðlamaktan
Destanýmýn nezdinde, þafak sökerken, çoktaan
Müntakîm olan Hakk’tan bir ihsandýn yiðidim
Eþsiz bedel beklerken en zor ânýnda vatan
Sendin þan-þeref bilip, ecele can uzatan
Verdiðin cesaretle tanklara kafa tutan
Ölümü öldüren o heyecandýn yiðidim
*
Kalmadý yerde kanýn; þahittir onca kuyu
Nöbetteyiz Ömer’im; emin ol... rahat uyu.
Mecit Aktürk