Gül/tanem

Ey sevgili!
Çiy tanesi gözlerinde tut beni.
Sen ki derinlerinde gömülmüþ mavi
Ben göz çukurunda karayým!
Hiç kadar an’a sýkýþtýrýlan benle
Sonsuzluk þarkýsýnda seni taþýmaktayým.

Gül-tanem!
Gül ki hazaným solsun.
Yeþeren baharlar meyvesini yaz ile sunsun.
Katranlý geceme sýzma ýþýk diye
Kandýrma yalancý baharla açtým diye
Hatýrlatma sensizliðimi
Kuþlarýn sabah senfonisiyle!
Ya sensizliðimi ver bana
Ya kaldýr beklenmedik bir zamanda,
Hiç beklemediðim yerden gir kanýma.
Uçuklasýn kalbim atýþlarýnla...

Gül-tanem,
Gülme halime!
Viran bir nehrin son damlasý gibi
Kurudum bir köþende.
Çöksün ki Babil’in kulesi,
Yansýn ki Asma Bahçeleri.
Eridim sensizliðin ayazýnda
Çarpýldým yýldýrýmlar sokaðýnda
Yine de yatýrmadým aþkýmý
Yokluðun nadasýna...

Ah sevgili,
Ah Gül-tanem!
Yabaným þimdi bir el dalýnda
Aþýsýz býraktýn
Þu kýsacýk ömürcaðzýmda


halil

Sosyal Medyada Paylaşın: