ÖLÜME BİR GÜLÜŞ BIRAKMAK
umudun gözleri yaþlý,
siliyorum inceden inceye,
durmadan yaðýyordu,
ne cam kaldý, ne can,
yaðdý yaðdý ve yaðýyor,
gökte umudunu yitirmiþ demek ki,
yoksa bu kadar göz yaþý neden?
iþin sonu toprak, bir avuç toprak,
hoplasan da, zýplasan da,
bir avuç hayal,
tarihi yazmýyor belki,
ama dayanýklýðýný ölçüyor muhakkak,
ne kadar daha dayanabilirim,
ne kadar daha soluk koþtururum,
tanrýnýn richter ölçeðine düþüþ,
belki de ölüme bir gülüþ,
bilmiyorum ya da hayal edemiyorum,
ama ölüme bir gülüþ býrakmak istiyorum,
ben kazandým demek gibi,
ya da yaþamak denen sýnavý kazandým der gibi,
yaþam, ölüm, hepsi bir sýnav temiz bir kaðýt verdim, býrakýnda gülüþ ödülüm olsun…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.