Keçeli Bez

Kalbi tezek çukuru, zihni dersen cenâbet,
Siyon’un piçlerine son kertede karâbet,
Mâhirâne baðlýdýr, dûçâr olmuþ âdetâ
Kazurat takýmýna þu hilkât-ý garâbet.


Fobisidir dümbüðün, tapar küfrün putuna,
Kabarýr astik gibi, mecliste bir hâtuna,
Yüzü keçeli mel’ûn, herze-vekîl yalaðý
Ýstiðfâra gelse de, damla su vermem buna.


Duble zem sanar hödük, ki sunsan ona zemzem,
Kangren dimaðýna bence hacamat elzem,
Soysuzun o Soylu’ya sataþmasý ne ola
Puþta kulak asmak, itizâm-ý mâ lâ yelzem.


Ne haddine bu puþtun, orduma dil uzatmak,
Ak’a çatmak için karanýn altýna yatmak,
Ýster yatar, ister yalar, kendi özeliyle
Tüzele gelince ammâ, yok öyle kaþ çatmak.


Þov yapmayý pek sever, oldukça da sâhirdir,
Trollerin gözünde hem Âlî hem Mâhirdir,
O ötürük aðzýyla hezeyânlar kusmakta
Bu de’yyûsun puþtluðu buram buram zâhirdir.


Biraz da olsun hani dikkat gerek düzeye,
Bu siyonist kahpesi meczûb ama yüzeye,
Merâkýmý celb eder, sormadan edemiycem
Boðasý kaç par’ öder, böyle azgýn düveye?


Garezi var bu puþtun islâm’a ve türk’lüðe,
Mezbele çukurundan çýkar sanma düzlüðe,
’’Bez’’i de çok severmiþ, haber saldým imama
Keçeli bez hazýrmýþ, kazuratlý büzüðe!..


Ýtizâm-ý Mâ Lâ Yelzem: Abesle iþtigâl etmek.




Sosyal Medyada Paylaşın: