SİZ BAYIM...

Müstesna bir renksiniz, bayým
Ben ki: soluk iklimlerinde þehrin
Uyuya kaldýðým gecenin sefil nöbetçisi
Uyruðu da yoktu þiirlerimin
Bense ulaðý evrenin…
Ben ki: ulemasý hecelerin
Ben ki, bayým aþkýnýza talibim

Bir yer bir de gök:
Bense sýradan duygulara karným nasýl da tok
Savruk bir yaprak misali
Seyyah yüreðimin kayýtlý bekâreti
Sancýlý bir güne kucak açtým açalý
Þaþalý hayallerin kýrýk sarnýcý
Hani, içine s/aklandýðým…
Hani, meddücezrinde varlýðýmýn…
Hani, kýymete binmesem de zaman zaman
Hangi beþerse gýybete duran

Hüznüme gark
Yalnýzlýksa þark çýbaný seferi yüreðimin
Garbýndayým kâinatýn
Kýblemse ilk ve son duraðým
Marazi gölgelerden ýrak
Meþrebinde bu sancýnýn
Mecazi bir firarým hem ben
Kendimden kaçtýðým gün ve gecem

Yaralý kanatlarým
Yâdýmda misafir aðýrladýðým
Salkým saçak duygularým
Yanýk sesinde efkârýn
Külyutmaz bir seyyah
Külbastý acýmýn dinmezken niyazý
Söylemler ve de siz, bayým
Sessizliðinize gömülü bir mihrapsýnýz mademki
Uyruðu köhne bir þair
Tebessümler de firar eder bir bir

Ne zamanki yolum size düþse
Ne zamanki kýrýk kanatlarýmý pansuman yapsanýz
Þiirlerin telvesi
Kaç vakte kadar sürer ki yalnýzlýðýmýn tahliyesi?
Bir sarkýt bir de dikit misali
Kýrbaçlanan safi yüreðim
Þair kimliðime de bakmayýn siz, bayým
Þems’in rüzgârýnda demlendiðimin ertesi
Þah damarýmda akan kanýn son nefesi

Þahlanan mevsim
Þiar edindiðim aþkýn kaldýrma kuvveti
Kaldýramasam da bunca yükü
Sadece fýsýldasanýz yeter ki
Yatýya kalan bir misafir adeta
Alnýmýn akýnda yazýlý bu sevda
Hüznümle örtün üstümü
Yeter ki gitmeyiniz uzaklara
Yeter ki gaipten gelen coþkuma sevdama
Sahip çýkýlasý bir köle gibi aralýksýz anarken
Beklerken sizi þiirin köþe baþýnda

Kaç baytsa bu sefil aþkýn kýymeti
Katarý ruhun
Kanaviçesi mevsimin
Þerh düþülesi bir itiraf ki
Simyacý varlýðýmýn ruh ikizi
Esefle sardýðým baþa
Esrarlý bir i mgeyi de baþ tacý bildiðimin ertesi
Yer gök ve tüm melekler tanýk bu aþka…




Bir adamýn þarkýsý mý çalýyor
Kuytu köþelerde dinliyor ýssýzlýk.
Yoksa bir kadýnýn iç feryadý mý
Üstü örtülü inletiyor geceyi.
Bu yüzden mi denizin koynunda,
Yaðmur makamýnda uyudu emanet canlar.
Sabahýn ýþýklarý vururken suya hasret yüzler.
Her an maviye dönüþsüz gidiþ hazýr......... TEÞEKKÜR EDERÝM ERHAN ÇUHADAR HOCAM

Sosyal Medyada Paylaşın: