Onlar göçmen kuþlar gibiydi aðlayarak geldiler, Ýçinden hiçbirinin yüzü gülmedi aðlayarak gittiler gelen gitti... Geride kalanlar paslý ranzalardý pamuktan þilteleri attýlar, Iþýklarý kapattýlar kömür niyetine yaktýlar
Sýrlarýn üzerini örttüler. Onlar göçmen kuþlar gibiydi kanatlarýný kýrdýlar yollarýný ayýrdýlar Doðu Batý Kuzey Güney ruhlarý çalýnan birer serçeydi hepsi soluksuz uçtular
gariptiler,korkaktýlar sormadýlar kanatlarýný huzuru bulamadan kaybettiler özgürlüklerini Gökyüzü yasakdý onlara Rüzgara tutunacak, sulara gömülecekler Belki balýk gibi sularda yüzecekler Kurumuþ dallardan yaprak gibi düþecekler en çokta geride kalanlar kadar üzülecekler, Geceye sýðýnýp aðlayacaklar.. Zamanýn çarkýnda öðütülecekler Kalp hasreti hatýralar Yeni yollar, türlü insanlar, Vira bismillah Emek, erek istikbal.
26.06.2024/MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.