saatlerin her geçiþini yýllarýn kül yýðýnýna gömmek gibi
bir vakit ellerin tutmuþsa tutkuyla onun elini
çek elini gönlünü ondan
aþkla tut yüreðimi
benim ruhumda eskimeyen sana dair aþk saltanatý
kusursuz bir sadakatle seni hasretle beklerim
dol þu içime dol hiç bitmemecesine
ne gece ne gündüz bir farký olmasýn
ya da seninle batsýn güneþ
seninle oldukça hiç doðmasýn
býrak þu zalimliði tutuþsun tenin tenimle
baksýn ardýmýz sýra çekemeyenler
çatlasýn kara kýskançlýk perdeleri
bize ne
sorma!
suali olmaz bu bendeki aþk efsanesinin
yýkar en çetin duvarlarý hatta çelikten tel örgülerini
býrak çivi olsun týrnaklarýn avuçlarýmý kanatsýn
gözlerin ateþin en âlasýyla gözlerimin aðýr yaralarýný yaksýn
neylersin geçidi olmayan geri alýnmaz ömürdeyim
hayli zaman beklerken seni
mümkünü kýlýnmaz haldeyim
kýr, kopar þu çözülmez ilmeði hançer gibi yüreðinle kýr
sevdamýzýn önünde erisin
her taþ, her demir, her bakýr