Saklýdýr varlýðýn
Özlemler yüklü yüreðimde
Buram buram hasretin kokar
Yedi tepeli þehrimde
Kimsesiz gecelerimde
Hayaller kurarým
Senle dolu
Ansýzýn gelip kapýmý çalsan
Ben geldim desen
Özledim desen
Hemde çok özledim
Açsam kollarýmý þaþkýnlýðýmla
Sarýlsam boynuna bütün hasretimle
Benim aþký sevdam
Hoþ geldin
Yalnýz geçen gecelerimde
Hayaliyle mutlu olup
Ömrümü ömrüne adadýðým sevdam
Hoþ geldin
Desem usulca kulaðýna
Gözlerim gözlerinle buluþsa
Dudaklarým dudaklarýna dokunsa
Ve ben
Aksam yüreðine
Bütün imkansýzlýklara inat
Çeksem doya doya kokunu içime
Nefesin dolaþsa tenimde
Ve ben
Erisem damla damla
Daðýlýp binlerce
Karýþsam bütün hücrelerine
Saatler unutsa ilerlemeyi
Dingin bir uykuya dalsa zaman
Yaslasam baþýmý baðrýna
Anlatsam sana olan hasretimi
Desem yokluðunda avutmadý
Ne þarkýlar...
Ne þiirler ...
Nede kadehler
Hiç biri avutamadý gönlümü
Çaresizlikler büktü boynumu
Oysa seninle
Uyanmak vardý sabahlara sevgili…
Gün olurda
Sol yanýnda
Ýncecikten bir sýzýyla
Aklýna gelirsem
Ýþte o zaman
Anlarsýn belki halimi
Anlarsýn sana olan
Bitmeyen
Sevdamý.
“Matem siyahý harflerle
Yokluðunun þiirini yazmak
Öylesine zor ki sevgili