Kıyım

Bir gece ayazýydý esip yürekleri soðutan
Bir küçücük sözcüktü bizi ayrý düþüren
Bir hevesin kývýlcýmýydý kopup bize bulaþan
Bir incecik duyguydu kopmasýna ramak kala
Ucu kanlýydý kýyýma yol açan,

Kýyýmýn Tohumlarý serpildi dört bir yanýmýza
Kara gecenin karasýydý etrafýmýzý karartan
Karanlýða hapsedip ýþýðýmýzý sömüren
Kararmamýþ Hayallerimizi esintiye savurup karartan,

Gocunmadan yaralarý tazelenmeye davetin
Güçlenmiþ duygularý sömürüp yok edenim
Gereksiz insanlarý muhataba baðlayaným
Gerçekleþmiþ hayalleri yakýp körertenim

Þarabýna zehir katýlmýþ aþýklar
Þimþekler gelip içime patlar
Þaþkýn kalan yüreðimi aðýr yaralar
Þimdi ufacýk bir gözyaþý damlasýna bakar,


Bizi bu kýyýlara sürükleyen,
Boþluða maruz býrakýp bizi yok eden,
Aþkýmýzýn küllerini uçurumlara savuran,
Sevinçlerimizi hüzünle deðiþ tokuþan Sendin Yarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: