GÜLÜMSE

Kaç bin güneþi saklýyor gülüþün
Ýpil ipil yandýðým sebepsiz deðil
Baharý kýskandýran deðilse ýþýltýn
Rengidir gözlerinin elbette bilirim
Ýsyanlarý bastýran bakýþlarýný alýyorum koynuma
Sekiz þiddetinde depremmiþçesine atýyor kalbim
Asra vuruyorsun mührünü
Kýzýl bir elma oluyorsun sultanlarýn düþünde

Hangi rüzgar duruldu bulutsuz saçlarýnda
Kopan fýrtýnalarý iklimden sanma
Kokun mihmandýr artýk yeryüzüne
Þehirler düþüyor birbiri ardýna
Sýnýrlarý deðiþiyor cümle memleketlerin
Sýðmýyorsun bu letafetinle anavatanýna

Kan gülleri kanerken yanaðýnýn sathýnda
Gamzenin rýhtýmýndaki mezarlara þaþýrmýyorum
Kirpiklerinin gölgesinde dönüyor divaneler
Ýntihar edecekler uçurumunda gözlerinin biliyorum
Gönülden serme aleme aðýz dolusu tebessümünü
Müsebbibi olma kýyametimin
Cenneti bir nefesinle yitirmeyeyim

Dudaðýmda köpürür nehirler duyunca sesini
Ýçerimdeki koyu ateþ susar inceden
Karanlýklarýn boðulmasý deðil mümkün
Güneþi ardýn sýra koþtururken
Naðmeler saçýlýr baþýmda telli duvaklý
Göðsümde büyür soylu sevdan
Lavantalar can verir kucaðýnda
Bahçeler permeperiþan
Þimdi salýn arnavut kaldýrýmlarýnda bu kentin
Doyasýya gülümse
Büyüsü bitmesin ömrümün...






















Sosyal Medyada Paylaşın: