Ihlamur Yokuşu

Odamdayým
Anlamaya çalýþýyorum

Anlam sis perdesini aralýyor
Hüzünlü göç hikayeleri gibi
Herkes yüzünü kendi içine dönüyor
Sen
Sönük bir liman feneri misali
duruyorsun
Biliyorum yorgunsun
Mevsim bildiðin yaðmuru
sunmuyor saçlarýna
Yorgunsun
Rüzgar çok Karayel esermiþ
bu aralar
Baþýndaki tonlarca aðýrlýk
Bundan olurmuþ diyor
Radyoda sesi alacalý spiker

Yüzün kýrýk aynalarda
bilmem kaç parça savrulmuþ
Gül ezgisi
yüreðin ile ruhun
Özlüyor iyot kokusunu

Þu aklýna her geldiðinde
Koþarak
Yarým güleç eda ile
sol elini uzattýðýn
Çingene falcýnýn
Yeni yýl kartý geldi
Gazetenin içindeydi
Açtým yarým hünerle
Yorgun gözlerle okudum
Avucunda sakladýðý taþlarý
renklere bölmüþ
deðiþmiþ eskileri ile
En büyük olaný
Orkinos gözüymüþ
Gözü gibi bakýyormuþ ona
-Gününü bilmem ama
-Uður getirecekmiþ
-Yanýp yýkýlmasýn diyor
-Mevsimi yakýnmýþ
-Üç vakite kadar gülüþünün
Kýrmýzý kalemle de
Kýrçýllý sesi ile simitçiye savurduðu
Kýrk okkalý küfürü
Devrik imladan iliþtirmiþ
zarfýn kenarýna

Odamdayým
Uyumaya çalýþýyorum

Sen kaldýrýmlarýn sessizliðinde
Limaný seyrediyordun
Berna sürekli kilo ve ekmek derdindeydi
Kar yaðýyor
Solüsyon
Günler sonra
Bir tutam saçýmý býraktý yastýða
Ertesi
Gün
Ertesi
Gün
Aldý benden
Mercimek ve peynirli böreðin
tadýný
Sen
Ýki adet taþ bulmuþtun Mermerli sahilinde
Yeþildi
Maviydi
Renkler Ihlamur Yokuþu’ydu
Paslý telden icat
Kordon kolyeyi
Astýn
Kapý halkasýna

Odamdayým
Camý açtým

Beþiktaþ iskeleden
Martýlarla beraber
Sesini duydum balýkçýlarýn
Balýk mevsimi bereketliydi
Yokuþ þarký söylüyordu
Çarþý ýþýl ýþýldý

Ýnsanlar yorgundu
Þehir hatlarý vapuru kadar

Balýk alerji yapýyordu
Yemek yasaktý
Asansöre bindim
Eksi bir’e
Kezban hemþire
Ve
Tekerlekli sandalye ile indim
Kapýyý açtým
Yaktým günün ucunu sigaraya
Sigaranýn tadý deðiþmemiþti
Beþinci solukta
Aðlamýþtým
Çünkü aðlamak da kendi içinde
olmaktý
Göz çukurunda hicrana yenik düþüyordu iklim
Kordon Metcezir ýþýltýsýnda
kahverengiydi
Teli paslýydý
Serçe parmaðýndan artan bir damla kan
Tuz bastý yaraya
Kolumda serum
Ucunda bir damla kan
Tuz bastým yaraya
Yokuþ
Karlarý yara yara denize iniyordu

Türkünü dinliyordum
“Þu derenin oylumu
Bileydim ayrýlýk var
Vermez idim ömrümü”

Biliyorum
Türküler kadar yorgunsun
Herkes yorgundu
Artý beþ’e
Tekerlekli sandalye ile çýktým

Odamdayým
Yorgunum

Odam
Ýyot kokuyor
Kar yaðýyor
Pencere pervazýnda
Sarý gagalý martý
Yokuþ
Ve
Harfler
yorgun…
Sosyal Medyada Paylaşın: