aydýnlýk ýsýnýrken gün doðar þehre pamuk þekerden bulutlarým pembe hava taptaze toprak ise hasrette aðaçlar bile hazýr gelmesini bekliyor sanýrsam dünkü rüzgar söylemiþtir söylemese þu tabiata malum ya evden çýksa misal bassa yere topraða bir renk bir lezzet karýþýr gökyüzü bir an olsun titrer ortalýktaki kuþlar yönlerini þaþýrýr ah ulan ah öyle bir güzellik salar iþte þu dünyaya o kuvvetle tüm erkekler diziliriz yoluna
bugün gözlerini açamadý güzelliðim kapalý beni sevmese bile gözlerimin sevgili kadýný rüyasýna giren erkeði bulmadan hazýrlanmalý yalanlarýmý çiçeklerime bulayýp ceblerime doldurduðum aþkýmla yalnýzlýk kokan nefesimin izninde yaklaþmalýyým yanýbaþýna yani kadýna gün ýsýnmadan kulaðýna doðru üfürmeliyim ve demeliyim ki seni seviyorum seni istiyorum seni ve seninkileri
aydýnlýk ýsýndý buhar içinde þehir bulutlar ýsýrýlmýþlar ve kaybolmaktalar gagalarýný birbirine vurmakta kuþlar sarmaþýklar eþlerine sýký sýkýya kenetli bülbül gülün dikeninden artýk kaçmýyor rüzgarsa sevdiðine varmýþ ondan susar helal olsun güneþe eþini bulmuþtur ay
yalnýz gözünü açmadý bizimkisi kapalý yüreðimden kan dökülüyor can biraz yaralý umut kalmadý imkansýzlýk mýdýr yolun adý imkan imkan diye diye kan kalmadý yüreðimde suratým kurudu gözlerim bir bir düþtü gökyüzü birden karanlýða büründü korktum ama hissedemedim öyle çok sevmiþtim ki korktuðumu bilemedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Armakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.