Ýþlek caddeleri bozan bir sessizlik içimi boþaltan düþ ertesi gecenin alnýnda duruyorum
Korktuðum ne varsa ýlýk ýlýk dökülüyor saçlarýmdan tenimden dudaklarýmdan Þehirde ýslak dengesiz bir rüzgârda üþüyor yalýn ayak çocukluðum Ruhum ücra bir köyde güneþ yanýðý çekirge Elim dilim ayaklarým yok henüz
Kendi sesim kulaklarýmda týslayan iyi hal suskunluðu Marjinal kanama beynimdeki yapýþ yapýþ akýþkan fikirler Benlik kavgalarýnda býçaðýn ucundaki mekaniklikti ruh
Usulsüz bir üslup mizansenin ölüm sirenleri eþliðinde içsel bir sondu bu kuþlara çocuklara ve uçurtmalara
Kekik kokularýndaki baskýn gendi çürümüþlük Bir artý bir konforunda düþ Dumaný üstünde közdeki demlenmiþlik bir yudum çay bir dilim ekmek umut
Kaný içine akýtýlmýþ kurbanlar kesiliyor besmele tekbirlerle
Adý öldü diye yazýlmýyor Taþ kesilmiþ bedenlerin mermerlerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
rengim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.