Bir balýðýn son nefesi tamda verirken Ceseti üzerine aðýtlar hazýrlanmýþtý bile. Gökler de yakýlmýþtý çýkýþa hazýr aðýtlar. Karanlýk karanlýða çökmeden haykýrmýþtý, Karanlýðýn hükümdarlýðý açacak kapýlarýný. Mahþerin yansýmalarý çöl kuraklýðýnda.
Kim anlar kim kalbin boðuk iniltilerini. Kim hissedebilir yorgan altý buz gibi terlemeleri. Kim duydu vadilerdeki aðlayan aðaçlarýn sesini. Kim okudu okyanuslarýn diplerinde yazýlan þiirleri. Kim aðýrladý bereketli bahçesinde umudu yitirenleri.
Mevsimi tek olan bulutlar hep otururdu kýyýda. Zamana ve aþka yenilen hep takýlý kaldý arafta. Düþ girdaplarýnýn tünellerinden çýkamayana, Bir ömür mahkumiyeti oldu kurak zamanlara. Gövdenin derinlerdeki çâresiz bir sükűtla, Makam verildi gökyüzünün kalbi beyazýnda.
Bulut hissedilir bir parça mýdýr? Kalpte atan nabýz yürüyen ayaklarým mýdýr. Gören gözlerim miydi yoksa sen miydin gören. Düþüm müydün yoksa uçurumdan düþüren mi. Yaþayan ben miyim yaþama set olan mý. Aþkýnýn tutkunuydum tutuklu ettin hüzne beni. Bahçendeki rengarenk güldüm siyaha çevirdin beni.
Þimdi gökte ki bir çölde zamanýn esiriyim. Dîvâneyim hayatýn bir köþesinde kayýbým. Hangi alemin durgun sularýnda intihara meyilli ruhum. Tüm varlýðýmla yok oldum vurgun yedim. Sensizliðin derinliklerinde artýk, Ben zindanlarýnda yitik bir Yusuf’um. Aþka giden yollara hüzün akar yorgunum. Sýzlayan kalbimle sevginin çýkmaz sokaðýnda, Yolunu kaybetmiþ mavi ufukta dili lal bir yolcuyum...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.