YOLA REVAN OLAN MİSAFİR
YOLA REVAN OLAN MÝSAFÝR
Yorgun…
Testi çatlaðýndan sýzýsý akan sudan
Hallice gece…
Sessizliðine büründüðün sýrça köþkün içinde
Görebilir misin çiçeklerin baþkaldýrýsýný…
Hissedebilir misin kalbinde
Bezgin ayak seslerini gölgeler duymaz…
Kara kutu mavi yýldýz
Köþe bucak saklandýðýn yerin dibinde
Senden haberdar bir tarçýn elmasý
Açar kapaðýný
Kýyamazken dokunmaya
Kayar gidersin umulmaz anda
Gümüþ sûretli yakamozlarýn sýrtýnda…
Dar geçit ararken duvar dibinde
El tutar yüzü
Yüz tutar adýmlarý
Pamuk serili kuþ tüyü akþamlarý
Bozar soðuk nefesi korkularýn
Silinmeze yazýlý uðrak noktalarýn…
Tutuþunda kilitli hedefi, sorgulayan karar
Önce ve sonra sessizliði doldururken temreni
Yaðar olur hiç penceresi efsunkâr
Döne döne iner zerreye sere serpe…
Gönül’e hasret
Döker karanlýk sýzýsýný
Yola revan olmuþ
Ýnce ince durulanan misafir
Açýverir öke yapraðýný…
✍️
Okumuþ olduðunuz þiir Asanatlar.com’da ve Hayal Aðacý Edebiyat Dergisinde yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknur İşcan Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.