CEMRE SICAĞI

Kandýrýlmýþ doðrularý evde buldu
Çýtýr çýtýr yanan þömine baþýnda
Dal’mýþ dehlizine alevlerin
Dansýna kaptýrmýþ -adým adým çeken-
Ellerinde mutlu çiçekler...

Tokasýnda kýzýl ipekler
Süzülür inceden
Dumanlarýn gerisinden

Tutkuyla þekillenen bir þal,
Sahibini unutmuþ
Sýcakla savrulmuþ...

Kara günde doðmuþ
Karalar, geçerken her þeyi
Koparýr allý mineleri
Hasret koyar beyaz kalbinin ismini...

Kandýrýlmýþ doðrularý evde buldu
Çiçekleri sularken
Yemlerken muhabbeti
Sevimli kanaryayý

Sarý günler otururken koltuklara,
Penceresini açtý
Cemre düþtü hazin dünyasýna
Isýndýkça ýsýndý -yeniden-
Ellerinde mutlu çiçekler varken...

✍️Þubat 2022
📍Bu þiir pandabiyat.com’da yayýmlanmýþtýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: